Νοτιοδυτικά της Νέας Πέρσαινας ( Γεωγραφικές Συντεταγμένες: 37°45'5"N 21°40'32,"E ), βρίσκεται η Παλαιά Πέρσαινα, το παλιό μας το χωριό, η οποία εκατοικείτο περίπου μέχρι το 1980. Το χωριό μας είχε δική του κοινότητα που απέκτησε από τότε που ιδρύθηκαν οι κοινότητες στα Ελληνικά χωριά, με εκατό και πλέον κατοίκους.
Τα σπίτια ήταν διώροφα και μονώροφα, ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα της κάθε οικογένειας, φτιαγμένα με πλίνθους, ξύλινα μπαλκόνια και κεραμίδια, που έφτιαχναν οι ίδιοι οι κάτοικοι με υλικά τα οποία έβρισκαν άφθονα στη φύση.Το κάθε σπίτι είχε και βοηθητικούς χώρους (κατώγια), όπου αποθήκευαν τα προϊόντα τους και σταύλους για τα ζώα. |
Οι κάτοικοι ήταν φτωχοί γεωργοί και κτηνοτρόφοι. Καλλιεργούσαν τα χωράφια τους με τα ζώα και το άροτρο, θέριζαν με το δρεπάνι και αλώνιζαν στ' αλώνια πάλι με τα ζώα. Εκμεταλλεύονταν τα προϊόντα του δάσους μαζεύοντας ρετσίνι από τα πεύκα, κόβοντας ξύλα για την παραγωγή ξυλανθράκων (καμίνια) κ.ά.Η κάθε οικογένεια είχε το δικό της αμπέλι, κήπο, ελαιώνα, τα δικά τους αιγοπρόβατα, άλογα, μουλάρια, γαϊδούρια, κότες, γουρούνια και άλλα, έτσι ώστε να μπορεί να είναι αυτόνομη και να παράγει τα δικά της προϊόντα για να επιβιώσει.
Η δουλειά όμως που χρειαζόταν να γίνει ήταν σκληρή και γι' αυτό ήταν αδύνατον να τα καταφέρει ο καθένας μόνος του. Έτσι είχαν εφεύρει τις «δανεικαριές» και τις «σεμπριές» όπως λεγόντουσαν. Αντάλλασαν δηλαδή μεταξύ τους προσωπική εργασία, πηγαίνοντας τη μια μέρα στον έναν και την άλλη στον άλλο, είτε να θερίσουν, είτε να σπείρουν, να τρυγήσουν κ.ά. |
Στην παλαιά Πέρσαινα υπήρχαν 4 εκκλησίες οι οποίες είχαν οικοδομηθεί από τους πρώτους κατοίκους της.
Ο ενοριακός ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (Παναγίτσα), τα εξωκλήσια του Προφήτη Ηλία (Αη-Λιάς), του Αγίου Γεωργίου (Άη-Γιώργης) και ο ναός του κοιμητηρίου ο Άγιος Δημήτριος (Άη-Δημήτρης). Οι εκκλησίες αυτές σώζονται ανέπαφες μέχρι σήμερα παρ' όλο που πέρασαν από 'κει δύο καταστροφικές πυρκαγιές (1989 & 2007). |
Συγκοινωνία δεν υπήρχε και οι κάτοικοι για να πάνε στον Πύργο, έπρεπε να πάνε με τα πόδια στα γειτονικά χωριά (Δούκα, Μηλιές, Νεράϊδα, Μπεντένι) για να πάρουν το λεωφορείο.Τα παλιά χρόνια η Κοινότητα της Πέρσαινας ήταν φτωχή και χωρίς κρατική επιχορήγηση δεν υπήρχε η δυνατότητα εκτελέσεως πολλών κοινοφελών έργων. Έτσι τα κοινοτικά έργα γίνονταν μόνο με προσωπική εργασία. Το σύνθημα για τη συγκέντρωση αντρών και γυναικών το έδινε η καμπάνα με τον ειδικό χτύπο όταν επρόκειτο να εκτελεστεί οποιοδήποτε κοινοτικό έργο. Άλλοτε να καθαρίσουν ή να ανοίξουν δρόμους άλλοτε να ανοίξουν αυλάκια για πότισμα κ.ά.
|
Το χωριό μας η Νέα Πέρσαινα είναι απ' τα λίγα χωριά στην Ελλάδα που, αναλόγως με τους 350 μόνο κατοίκους του, έχει 70 παιδιά. Από αυτά τα 25 περίπου σπουδάζουν στο Δημοτικό Σχολείο του χωριού. Αισθανόμαστε ιδιαίτερα την ανάγκη να ευχαριστήσουμε τις δύο καταπληκτικές εκπαιδευτικούς τις κυρίες Κωνσταντίνα Δημούδη και Ελένη Ευαγγελοπούλου οι οποίες είναι απ' τις καλύτερες δασκάλες που έχουν περάσει από το σχολείο. Οι δύο δασκάλες μας που είναι πάντα «κοντά» στα παιδιά, απολαμβάνουν μια ιδιαίτερη αποδοχή από αυτά αλλά και από τους γονείς. Χάρη στην καταπληκτική δουλειά που κάνουν μέσα κι έξω απ' το σχολείο, έχουν καταφέρει να μεταδώσουν στα παιδιά μας ένα κλίμα αγάπης και συνεργασίας το οποίο το βλέπουμε να αποδίδει καρπούς καθημερινά. |
O ιστότοπος www.persaina.gr αποτελεί Πνευματική Ιδιοκτησία του Δημιουργού-Διαχειριστή του. Οι φωτογραφίες και τα άρθρα προστατεύονται από το νόμο 2121/1993 περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας. Παρακαλούμε σε περίπτωση αναδημοσίευσης φωτογραφιών ή κειμένου εκ του συνόλου του ιστοτόπου ή μέρους αυτού, αναζητήστε την άδεια του Διαχειριστή και αναφερθείτε στην Πηγή της προέλευσης.
Φωτογραφικό Υλικό: Τάσος Παπαμιχαλόπουλος (info@tassosphotography.gr) |