Η Επανάσταση του 1821
Κοντά δυό χιλιάδες χρόνια – από το 146 πχ που οι Ρωμαίοι εξήλθαν νικητές στην μάχη της Κορίνθου – η Έλλάς έμεινε σκλαβωμένη σε ξένους κατακτητές . Από τότε μέχρι το 1821 ο Λαός που κατοικούσε αυτή την χώρα έζησε κάτω από τον ζυγό των Ρωμαίων, των Βυζαντινών , των Φράγκων , των Ενετών και από το 1453 των Τούρκων.
Στα χρόνια εκείνα – ιδιαίτερα των Βυζαντινών – ο μαρτυρικός αυτός λαός υπέφερε τα πάνδεινα, τ’ όνομά του ως Έλλην απαγορευόταν, εδιώχθηκε, εκατοίκησε σε ερείπια και το αίμα του έτρεξε σαν ποτάμι καθώς λέγει ο ιστορικός Κ. Σάθας .
Κατά τον 18ο αιώνα ο άνεμος των εθνικών επαναστάσεων είχε αρχίσει να σαρώνη τις χώρες της Ευρώπης. Μέσα σ’αυτήν την επαναστατική θύελα, μερικοί Έλληνες, που τότε ζούσαν σ’αυτές τις χώρες, άρχισαν να σπέρνουν τον δικό τους απελευθερωτικό, για την πατρίδα, σπόρο και ο σπόρος αυτός βρήκε γόνιμο έδαφος όχι μόνο στις παροικίες του εξωτερικού αλλά και στην Ελλάδα.
Η απόφαση για τον απελευθερωτικό αγώνα, που πάρθηκε και προετοιμάσθηκε από την Φιλική Εταιρεία, η οποία εξέφραζε τότε με πίστη και τόλμη την τάση του Έθνους για απελευθέρωσή του, δεν ήταν εύκολη γιατί οι άνθρωποί της ήξεραν ότι ο εχθρός είναι μία από τις ισχυρότερες αυτοκρατορίες της εποχής και είχε τα πάντα; στρατό, στόλο, χρήμα και επιπλέον την νομιμότητα του κυριάρχου πάνω στις υποδουλωμένες χώρες της που τις έδινε η Ιερή Συμμαχία, όπως ονομάσθηκε η μυστική συμμαχία που υπέγραψαν οι αυτοκράτορες της Αυστρίας, της Ρωσίας και ο Βασιλιάς της Πρωσσίας το 1815 στην Βιέννη. Στην τριάδα της Ιερής Συμμαχίας, που η συμμαχία αυτή σκοπό είχε να καταστείλη κάθε εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα στην Ευρώπη, προστέθηκαν αργότερα η Γαλλία και η Αγγλία.
Όμως, το πλήρωμα του χρόνου ήλθε, οι συγκυρίες ήσαν ευνοϊκές και οι πρόγονοί μας δεν έλαβαν υπόψη τους ούτε την δύναμη του εχθρού, ούτε τις απειλές της Ιερής Συμμαχίας, ούτε τους αφορισμούς των παπάδων του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, την απόφαση την είχαν πάρει, Ελευθερία η Θάνατος ( κάτ’ άλλους Νίκη ή Θάνατος ).
Η 25η Μαρτίου δεν είναι βέβαια η ημέρα που κηρύχθηκε στην Αγ. Λαύρα η Επανάσταση του 1821, όπως γράφουν τα σχολικά βιβλία και παραπληροφορούν τους περισσότερους Έλληνες. Η Επανάσταση άρχισε στις 16 Φεβρουαρίου 1821 στο Ιάσιο της Μολδοβλαχίας, από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, τον φλογερό αυτόν πατριώτη, και ένα μήνα αργότερα στις 16 Μαρτίου το καριοφίλι του Εικοσιένα το βρόντηξε ο οπλαρχηγός Νικόλαος Σολιώτης στο χωριό Αγρίδι της περιοχής Καλαβρύτων στα όρια με την Ηλεία « άνευ της γνώμης των προκρίτων» όπως γράφει ο Υπασπιστής του Κολοκοτρώνη, ο Φωτάκος.
Πριν όμως φθάσουμε στο 1821 είχαν προηγηθεί άλλα σημαντικά γεγονότα όπως τα Ορλωφικά και προπαντός οι ενέργειες για ξεσηκωμό των σκλαβωμένων ενός φλογερού Έλληνα, του Ρήγα Φεραίου (Κωνσταντίνος Κυρίτζης το πραγματικό του όνομα) που ως ίνδαλμά του είχε τον Αχιλλέα, τον Μέγα Αλέξανδρο, τον Ιουλιανό και την περίφημη Χάρτα του εκοσμούσαν οι Θεοί Ζεύς, Απόλλων, Ήλιος, Διόνυσος και ο Ηρακλής με το στιβαρό ρόπαλό του.
Στην Πίζα της Ιταλίας το 1806 κυκλοφορεί ένα μνημειώδες κείμενο η Ελληνική Νομαρχία – Ανωνύμου του Έλληνος, όπου περιγράφει την τότε κατάσταση στον ελληνικό χώρο ,στηλιτεύοντας τους Κοτσαμπάσηδες, τους Δεσποτάδες και το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και προτρέπει τους Έλληνες να ξεσηκωθούν κατά του δυνάστη των.
Στην δυτική Πελοπόννησο οι Έλληνες έχοντας κατά νού τους Αρχαίους Προγόνους, ιδιαίτερα στην Ηλεία στην περιοχή Πύργου – Αρχ. Ολυμπίας με πρωταγωνιστή τον Λυκούργο Κρεστενίτη, δίνουν στα παιδιά τους ονόματα αρχαίων Ελλήνων Ηρώων,Φιλοσόφων και Ποιητών. Πολλοί αλλάζουν τα χριστιανικά τους ονόματα με αρχαιοελληνικά . Το γεγονός αυτό ανησύχησε το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και το 1919 ο Πατριάρχης Γρηγόριος Ε’ εκυκλοφόρησε εγκύκλιο η οποία μεταξύ άλλων έλεγε:¨«….Και η καινοτομία κατά ταύτα εισαχθείσα των παλαιών ελληνικών ονομάτων επιφώνησις εις τα βαπτιζόμενα βρέφη των πιστών, ως ηκούσαμεν, λαμβανομένη ως μία καταφρόνησις της χριστιανικής ονοματοθεσίας , είναι διόλου απροσφυής και ανάρμοστος …..»
Οι Διδάσκαλοι του γένους ετόνιζαν : Για να βγη το γένος των Ελλήνων από το σκοτάδι πρέπει να πληροφορηθή για τους Αρχαίους του Σοφούς. Ο Θ. Κολοκοτρώνης συλλαβίζει στην απλοελληνική την ιστορία της Αρχαίας Ελλάδος και η ψυχή του γεμίζει από παραδείγματα ανδρείας και λευτεριάς. Σε όλους τους λόγους του άρχιζε περήφανα με την λέξη « Έλληνες».
Ο Κανάρης εδιάβαζε το έργο και τον βίο του Μ. Αλεξάνδρου και τα μάτια του γέμιζαν δάκρυα, επειδή δε ήθελε τα παιδιά του να ζήσουν σε μια Ελλάδα ελεύθερη τους έδωσε ελληνικά ονόματα: Νικόλαος, Θεμιστοκλής, Θρασύβουλος, Μιλτιάδης Λυκούργος ,Αριστείδης και Μαρία .
Οι προκηρύξεις του Αλέξανδρου Υψηλάντη μνημονεύουν αδιάκοπα τις Θερμοπύλες ,τον Μαραθώνα ,την Σαλαμίνα, τις Πλαταιές καθώς επίσης τους Ήρωες , τους στρατιωτικούς και τους πολιτικούς της αρχαίας Ελλάδος : τον Μιλτιάδη, τον Θεμιστοκλή ,τον Λεωνίδα ,τον Επαμεινώνδα και τον Θρασύβουλο που ελευθέρωσε την Αθήνα από τους τριάντα Τυράννους.
Τα δοξασμένα καράβια τους δεν υστερούν σε ονόματα αρχαίων και ο κυβερνήτης κάθε καραβιού ήξερε τι αντιπροσώπευε το όνομά του.
Ιδού μερικά καράβια με αρχαία ονόματα:
Με το όνομα ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ υπήρχαν 11,
ΛΕΩΝΙΔΑΣ 9,
ΗΡΑΚΛΗΣ 8,
ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ 7,
ΑΘΗΝΑ 5 ,
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ 3,
ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ 2,
ΑΡΗΣ 2,
ΑΧΙΛΛΕΥΣ 2,
ΕΡΜΗΣ 2,
ΚΙΜΩΝ 2,
ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ 2,
ΠΟΣΕΙΔΩΝ 2,
ΣΟΛΩΝ 2,
ΤΕΡΨΙΧΟΡΗ 2,
ΑΙΤΝΑ 1,
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 1,
ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ 1,
ΑΣΠΑΣΙΑ 1,
ΑΦΡΟΔΙΤΗ 1,
ΓΟΡΓΩ 1,
ΙΑΣΩΝ 1,
ΚΛΕΙΩ 1,
ΝΗΡΕΥΣ 1,
ΝΙΟΒΗ 1,
ΞΕΝΟΦΩΝ 1,
ΠΕΡΙΚΛΗΣ 1,
ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ 1,
ΣΩΚΡΑΤΗΣ 1,
ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ 1.
Τα ονόματα αυτά ανήκουν σε μπρίκια,, γολέττες, κορβέτες, τρεχαντήρια ,σακολέβες,μπρατσέρες κ.α.
Στην Φιλική Εταιρεία ακολουθούν τις δύο κυρίαρχες τάσεις που τότε επικρατούν ,την έντονη Ελληνικότητα και την Αρχαιολατρεία όπου σ’ αυτήν( την Φ.Ε.) είχαν μυηθεί τις παραμονές της Επαναστάσεως πάνω από 60 χιλιάδες Έλληνες από όλα τα κοινωνικά στρώματα. Οι μυημένοι διακρίνονταν σε πέντε κατηγορίες:
α) των Αδελφοποιητών,
β)των Συστημένων,
γ)των Ιερέων της Ελευσίνος,
δ)των Ποιμένων, ε)των Αρχιποιμένων.
Όταν λοιπόν οι Έλληνες απέκτησαν επαφή με το παρελθόν τους, όταν με οδηγούς τους αρχαίους Σοφούς και Ήρωές τους ανακάλυψαν ποιοι ήσαν, όταν η ψυχή τους γέμισε από υψηλές ιδέες και ιδανικά, άρπαξαν τα’ άρματα ενάντια σε μια πανίσχυρη και απέραντη αυτοκρατορία, αποφασισμένοι να πολεμήσουν μέχρι θανάτου για να αποκτήσουν την ελευθερία τους.
Η Ελληνική Επανάσταση, ο επικός και απελευθερωτικός αυτός αγώνας των Προγόνων μας ,που έδειξε την ζωτικότητα της φυλής μας και το πάθος για την ελευθερία, είναι Μέγα γεγονός όχι μόνο της ελληνικής ιστορίας αλλά και της Ευρωπαϊκής. Υπήρξε ιδιαίτερα σταθμός του Νεώτερου Ελληνισμού καθώς πέτυχε την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους και κατά συνέπεια την παρουσία της Ελλάδος, ύστερα από απουσία τόσων αιώνων, στον πολιτικό χάρτη των Εθνών της Γής.
Έλληνες του 1821, Σας Είμαστε Ευγνώμονες.
Λάκης Α. Αργυρόπουλος
Βοηθήματα:
α) Ιστ. Ελλ. Έθνους – Εκδοτική Αθηνών ,
β) Ιστ. Ελλ. Επαν. – Δ. Φωτιάδη
γ) Ελλ. Νομαρχία – Έκδ.Αναξίμανδρος 1971
δ) Ελλ. Αγωγή – Γεωργιάδη
ε) Τουρκοκρατούμενη Ελλάς – Κ. Σάθα Έκδ. Ν. Καραβία.