Ελληνες υπουργοί στο Περού; Κι όμως το 2008 ο υπουργός Εργασίας του Περού ήταν ο Μάριο Πάσκο Κοσμόπολης, ελληνικής καταγωγής.
Επίσης, η πρώτη γυναίκα υπουργός Δικαιοσύνης στο Περού ήταν η Ανζέλικα Μπόκος Χερέδια, το 1989, επίσης ελληνικής καταγωγής, από την οικογένεια του ναυάρχου Μιαούλη.
Μιας και μένω περισσότερο από ό,τι υπολόγισα στη Λίμα, δεν αφήνω το χρόνο να πάει χαμένος. Ετσι ανακάλυψα ότι στο Περού είχαμε και ελληνες υπουργούς. Συναντήθηκα με τον Μάριο Κοσμόπολης, ενώ μίλησα με την οικογένεια της Ανζέλικα Μπόκος, η οποία πέθανε το 2005.
Για την οικογένεια της Ανζέλικα Μπόκος, όλα ξεκίνησαν κάπου στο 1850, όταν τρία αδέρφια από την Ύδρα αποφάσισαν να βρουν την τύχη τους στο Νέο Κόσμο. Βρέθηκαν στον Παναμά, όπου αγόρασαν τρία πλοία. Ένα από αυτά υπάρχει σήμερα σε κάδρο της οικογένειας, με την ελληνική και την Κολομβιανή σημαία να κυματίζει (την περίοδο εκείνη ο Παναμάς ήταν επαρχία της Κολομβίας).
«Ο προπάππους μου, ο Αναστάσιος», μου είπε ο γιος της ελληνίδας υπουργού, Σώκρατες Μπόκος, «ήταν από την οικογένεια του Ανδρέα Μιαούλη - Βώκο. Από τα τρία αδέρφια που πήγαν στην Αμερική, ο προπάππους μου τελικά έκανε οικογένεια στο Περού, στο λιμάνι της Πιούρα. Εκεί ερωτεύτηκε, έκανε τις επιχειρήσεις του και εκεί γεννήθηκε ο παππούς μου Σωκράτης».
Η αδερφή της ελληνίδας υπουργού θυμάται τον πατέρα της Σωκράτη να μιλά πάντα με περηφάνια για την ελληνική του καταγωγή. «Ο πατέρας μας πάντα μας μιλούσε για την Ελλάδα. Δεν πήγε ποτέ του στην πατρίδα του, αλλά χρησιμοποιούσε πάντα όσες ελληνικές λέξεις του είχε μάθει ο πατέρας του. Ήταν ξεχωριστός άνθρωπος. Όλοι τον έλεγαν 'El Griego'. Μας έλεγε ιστορίες για την ελληνική επανάσταση και για τον ήρωα Μιαούλη. Η αδερφή μου έμοιασε πολύ στον χαρακτήρα του. Όταν ήταν υπουργός, όλοι την αποκαλούσαν 'Θάτσερ'. Ήταν δίκαιη αλλά σκληρή. Επίσης ήταν πολύ περήφανη για την καταγωγή της. Πάντα ήθελε να πάει στην Ύδρα, αλλά κανείς από την οικογένειά μας δεν το έχει καταφέρει ακόμα», δήλωσε η Ελενα Μπόκος, αδελφή της υπουργού.
«Θα σας φανεί περίεργο, αλλά στην οικογένειά μας οι Τούρκοι είναι το… κόκκινο πανί. Ο παππούς μου θυμάμαι μου έλεγε ιστορίες για την επανάσταση και για τους 300 του Λεωνίδα. Έτσι μεγαλώσαμε όλοι. Προσωπικά έχω πολλά αντικείμενα από την Ελλάδα. Όπως ένα μπουζούκι που ο γιος μου ο Γίγας σήμερα προσπαθεί να το μάθει», συμπλήρωσε ο Σωκράτης Μπόκος, δικηγόρος και σήμερα αντιπρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας στη Λίμα του Περού.
Ο Σωκράτης έχει αναλάβει εκ μέρους της οικογένειάς του να ψάξει να βρει τους συγγενείς τους στην Ελλάδα. Μέχρι σήμερα δεν έχουν καταφέρει οποιαδήποτε επαφή. «Ελπίζω με αυτό το δημοσίευμα να έχουμε μεθαύριο κάποια καλά νέα από τη φαμίλια μας στην Ελλάδα», είπε.
Η Ανζέλικα Μπόκος (Angelika Bockos Heredia) εκτός από πρώτη γυναίκα υπουργός Δικαιοσύνης, ήταν και η πρώτη γυναίκα πρόεδρος του αντίστοιχου Αρείου Πάγου του Περού.
Ο Μάριο Πάσκο Κοσμόπολης (Mario Pasco Cosmοpolis) αν και Έλληνας πέμπτης γενιάς, δηλώνει επίσης περήφανος για την καταγωγή του. «Από τους παππούδες μου, η καταγωγή μου είναι από τέσσερις χώρες. Από την Αγγλία, την Κροατία, την Ισπανία και την Ελλάδα. Είμαι 100% Περουβιανός, αλλά αν με ρωτήσεις πια άλλη χώρα από αυτές που κατάγομαι αισθάνομαι σαν πατρίδα μου, θα σου πω χωρίς σκέψη, την Ελλάδα. Ίσως γιατί είμαι από τους λίγους που έχουν την τύχη να διατηρούν αυτό το ελληνικό επίθετο και όπου πάω όλοι με ρωτούν αν είμαι Έλληνας», μου είπε, ο δικηγόρος σήμερα και καθηγητής πανεπιστημίου, Μάρκο Κοσμόπολης.
«Ο παππούς μου λέγονταν Γιώργος, μάλλον Κοσμόπουλος, με καταγωγή από την Ολυμπία. Δεν έχουμε πολλά στοιχεία. Είχε έρθει κάπου στο 1860 για την κατασκευή του σιδηροδρόμου. Έμεινε τελικά στην πόλη Τσικλάο. Ο ένας από τα δύο παιδιά του, δηλαδή ο πατέρας μου Θεόδωρος, έκανε 13 παιδιά. Είμαστε μεγάλη φαμίλια», συμπλήρωσε ο Μάριο Κοσμόπολης.
«Όταν έγινα υπουργός Εργασίας το 2007 και για ένα χρόνο, άρχισα να αναπτύσσω πολύ καλές σχέσεις με τον τότε Έλληνα πρέσβη. Σήμερα δηλώνω πάντα το «παρών» σε οποιαδήποτε εκδήλωση κάνει η Ελλάδα εδώ, ή η ελληνική κοινότητα. Δεν ξέρω πώς, αλλά πια με γεμίζει στην ψυχή η ενασχόλησή μου με ότι έχει σχέση με την Ελλάδα».
«Η σύζυγός μου είναι Γαλλίδα. Επίσης πέμπτης γενιάς. Όμως έχει βρει τους συγγενείς της στη Γαλλία. Ίσως γιατί υπήρχε καλύτερο αρχείο. Οι δικές μου ελπίδες για να βρω φαμίλια στην Ελλάδα είναι πολύ λίγες, όμως η ελπίδα πεθαίνει τελευταία», είπε ο Μάριο Κοσμόπολης.
Το ταξίδι συνεχίζεται, πάρε ένα σάκο κι έλα…
Πηγή: http://www.godimitris.gr
Μιας και μένω περισσότερο από ό,τι υπολόγισα στη Λίμα, δεν αφήνω το χρόνο να πάει χαμένος. Ετσι ανακάλυψα ότι στο Περού είχαμε και ελληνες υπουργούς. Συναντήθηκα με τον Μάριο Κοσμόπολης, ενώ μίλησα με την οικογένεια της Ανζέλικα Μπόκος, η οποία πέθανε το 2005.
Για την οικογένεια της Ανζέλικα Μπόκος, όλα ξεκίνησαν κάπου στο 1850, όταν τρία αδέρφια από την Ύδρα αποφάσισαν να βρουν την τύχη τους στο Νέο Κόσμο. Βρέθηκαν στον Παναμά, όπου αγόρασαν τρία πλοία. Ένα από αυτά υπάρχει σήμερα σε κάδρο της οικογένειας, με την ελληνική και την Κολομβιανή σημαία να κυματίζει (την περίοδο εκείνη ο Παναμάς ήταν επαρχία της Κολομβίας).
«Ο προπάππους μου, ο Αναστάσιος», μου είπε ο γιος της ελληνίδας υπουργού, Σώκρατες Μπόκος, «ήταν από την οικογένεια του Ανδρέα Μιαούλη - Βώκο. Από τα τρία αδέρφια που πήγαν στην Αμερική, ο προπάππους μου τελικά έκανε οικογένεια στο Περού, στο λιμάνι της Πιούρα. Εκεί ερωτεύτηκε, έκανε τις επιχειρήσεις του και εκεί γεννήθηκε ο παππούς μου Σωκράτης».
Η αδερφή της ελληνίδας υπουργού θυμάται τον πατέρα της Σωκράτη να μιλά πάντα με περηφάνια για την ελληνική του καταγωγή. «Ο πατέρας μας πάντα μας μιλούσε για την Ελλάδα. Δεν πήγε ποτέ του στην πατρίδα του, αλλά χρησιμοποιούσε πάντα όσες ελληνικές λέξεις του είχε μάθει ο πατέρας του. Ήταν ξεχωριστός άνθρωπος. Όλοι τον έλεγαν 'El Griego'. Μας έλεγε ιστορίες για την ελληνική επανάσταση και για τον ήρωα Μιαούλη. Η αδερφή μου έμοιασε πολύ στον χαρακτήρα του. Όταν ήταν υπουργός, όλοι την αποκαλούσαν 'Θάτσερ'. Ήταν δίκαιη αλλά σκληρή. Επίσης ήταν πολύ περήφανη για την καταγωγή της. Πάντα ήθελε να πάει στην Ύδρα, αλλά κανείς από την οικογένειά μας δεν το έχει καταφέρει ακόμα», δήλωσε η Ελενα Μπόκος, αδελφή της υπουργού.
«Θα σας φανεί περίεργο, αλλά στην οικογένειά μας οι Τούρκοι είναι το… κόκκινο πανί. Ο παππούς μου θυμάμαι μου έλεγε ιστορίες για την επανάσταση και για τους 300 του Λεωνίδα. Έτσι μεγαλώσαμε όλοι. Προσωπικά έχω πολλά αντικείμενα από την Ελλάδα. Όπως ένα μπουζούκι που ο γιος μου ο Γίγας σήμερα προσπαθεί να το μάθει», συμπλήρωσε ο Σωκράτης Μπόκος, δικηγόρος και σήμερα αντιπρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας στη Λίμα του Περού.
Ο Σωκράτης έχει αναλάβει εκ μέρους της οικογένειάς του να ψάξει να βρει τους συγγενείς τους στην Ελλάδα. Μέχρι σήμερα δεν έχουν καταφέρει οποιαδήποτε επαφή. «Ελπίζω με αυτό το δημοσίευμα να έχουμε μεθαύριο κάποια καλά νέα από τη φαμίλια μας στην Ελλάδα», είπε.
Η Ανζέλικα Μπόκος (Angelika Bockos Heredia) εκτός από πρώτη γυναίκα υπουργός Δικαιοσύνης, ήταν και η πρώτη γυναίκα πρόεδρος του αντίστοιχου Αρείου Πάγου του Περού.
Ο Μάριο Πάσκο Κοσμόπολης (Mario Pasco Cosmοpolis) αν και Έλληνας πέμπτης γενιάς, δηλώνει επίσης περήφανος για την καταγωγή του. «Από τους παππούδες μου, η καταγωγή μου είναι από τέσσερις χώρες. Από την Αγγλία, την Κροατία, την Ισπανία και την Ελλάδα. Είμαι 100% Περουβιανός, αλλά αν με ρωτήσεις πια άλλη χώρα από αυτές που κατάγομαι αισθάνομαι σαν πατρίδα μου, θα σου πω χωρίς σκέψη, την Ελλάδα. Ίσως γιατί είμαι από τους λίγους που έχουν την τύχη να διατηρούν αυτό το ελληνικό επίθετο και όπου πάω όλοι με ρωτούν αν είμαι Έλληνας», μου είπε, ο δικηγόρος σήμερα και καθηγητής πανεπιστημίου, Μάρκο Κοσμόπολης.
«Ο παππούς μου λέγονταν Γιώργος, μάλλον Κοσμόπουλος, με καταγωγή από την Ολυμπία. Δεν έχουμε πολλά στοιχεία. Είχε έρθει κάπου στο 1860 για την κατασκευή του σιδηροδρόμου. Έμεινε τελικά στην πόλη Τσικλάο. Ο ένας από τα δύο παιδιά του, δηλαδή ο πατέρας μου Θεόδωρος, έκανε 13 παιδιά. Είμαστε μεγάλη φαμίλια», συμπλήρωσε ο Μάριο Κοσμόπολης.
«Όταν έγινα υπουργός Εργασίας το 2007 και για ένα χρόνο, άρχισα να αναπτύσσω πολύ καλές σχέσεις με τον τότε Έλληνα πρέσβη. Σήμερα δηλώνω πάντα το «παρών» σε οποιαδήποτε εκδήλωση κάνει η Ελλάδα εδώ, ή η ελληνική κοινότητα. Δεν ξέρω πώς, αλλά πια με γεμίζει στην ψυχή η ενασχόλησή μου με ότι έχει σχέση με την Ελλάδα».
«Η σύζυγός μου είναι Γαλλίδα. Επίσης πέμπτης γενιάς. Όμως έχει βρει τους συγγενείς της στη Γαλλία. Ίσως γιατί υπήρχε καλύτερο αρχείο. Οι δικές μου ελπίδες για να βρω φαμίλια στην Ελλάδα είναι πολύ λίγες, όμως η ελπίδα πεθαίνει τελευταία», είπε ο Μάριο Κοσμόπολης.
Το ταξίδι συνεχίζεται, πάρε ένα σάκο κι έλα…
Πηγή: http://www.godimitris.gr
RSS Feed